19 Aralık 2011 Pazartesi

Otobüste Farkettim Ki.

  Haftasonu başkaları için küçük, tipsiz bir şehir olan, benimse olmayı çok sevdiğim bir şehir olan yerdeydim; ailemi barındıran şehirde. Dönüş yolunda yanımda oturan teyzeyle konuşmalı mıyım diye düşünürken ve konuşmamakla sonuçlanırken aklımdan geçenlerin yansımalarından bahsedeceğim.

  Düşündüm de; 8 yıldır düzenli şehirler arası yolculuk yapıyorum. Lise1'de Ankara yolunda buldum kendimi. Şimdi lise1 öğrencileri gözüme küçük geliyor, meğer ne küçükmüşüm ben de diyorum. Küçük halimle ailemden uzakta olmak zor gelmiyor değildi tabi, bu sebepten 2 haftayı geçirmezdim eve gitmek için. Müdür yardımcımızdan cuma günü son derslere girmemek için izin istediğimde; 'Eda şu camdan seslensem ailen duyacak kadar yakın, gidip napacaksın?' diye dalga geçerdi benimle. Ama bana cuma akşamı gidip pazar öğlen dönmek bile iyi geliyordu. Lise1'de ortalama 35 kez falan otobüse binmişimdir sanırım.

 Lise2'de gitmeler azaldı. Hayır hayır alıştığımdan ya da gitme gereği duymadığımdan değil. Dersaneye başladım, Öss maratonu başlıyordu yavaştan. Ama ben yine de dersaneyi asıp gidiyordum. Lise2'de de 20 kez falan otobüs yolculuğu yapmışımdır.

 Lise3 de Öss maratonun tamamen içine girmiştim, az gidebiliyordum. Rehber hocam izin vermediği için eve gidemediğim, ve ağladığım zamanlar olmadı değil. Lise3'e geçtiğim yaz da gidip geldiğim için sınavlardan dolayı, lise3'te de 15 kez falan otobüs yolculuğum olmuştur.

 Bundan sonra artık yolculuklar İstanbul'a olmaya başladı. Ve üniversitede durumlar daha farklıydı, haftasonları da yapılacak şeyler olduğu için eskisi kadar sık gidemiyordum. 5. senemdeyim, ortalama 70 defa falan da üniversitede yolculuğum olmuştur.

 Yani 8 yıldır, yaklaşık 140, gezmeleri falan da dahil edersem 150'yi aşan yolculuk hallerim olmuş. Bunların yarısı arkadaşlarımla yaptığım yolculuklardır,zira lisede de, üniversite de yakın bir şehirde oturan arkadaşlarım vardı.

  Yalnız yolculuk yaptığım zamanları düşünüyorum da, lisedeyken daha çok insanla tanışmıştım. Son zamanlarda yanımda oturan insanla ilişkim 'Merhaba. Geçebilir miyim?' den öteye geçmemeye başladı. Nedir ki sebebi?

* Birinci ihtimal; lisede küçüktüm, şirindim. İnsanlar bu çocuk nereye gidiyor diye merak ediyorlardı, ondan konuşuyorlardı.
* İkinci ihtimal; o zamanlar daha konuşkandım.
* Son ihtimal; artık herkes ya önündeki TV'yi izliyor, ya mp3'ünden bir şeyler dinliyor; yanındakine ihtiyaç duymuyor.

Tam olarak çözümleyemedim, hayırlısı olsun deyip bağlayayım :)

'Otobüs Arkadaşları' yazımda görüşmek üzere :)

11 yorum:

Adsız dedi ki...

tipsiz şehir diye bi sıfat tamlamasını ilk defa duyuyorum, şehirlerin de mi tipi var? :D

buğday taneleri dedi ki...

ben de evim İstabuldayken ve ben hafta sonları evime ve eşimin yanına giderken baya otobüs yolculuğu yapmıştım. ve yolculuk arkadaşımla fazla konuşmamayı yeğleyen tiplerdenim. ya çünkü bazen hoşlanmadığım bir insan karekteri oluyor ve sanki ömrü boyunca kimseyi bulamamış da beni bekliyormuş konuşmak için gibi... en iyisi konuşmamak ne biliym ;)

Delibu! dedi ki...

Meral;
Evet evet ben de bazen böyle hissediyorum :) İçimden gelmiyor konuşmak. Ama bazen de çok tatlı insanlar olabiliyor.
Konuşmalı ya da konuşmamalı diye bir şey savunmuyorum zaten, gönlüne göre takılmak en iyisi :)

Sevgiler.

Must. dedi ki...

Çözmüşsün bence ama bir madde daha ekleyebilirim: Büyüdükçe, küçük yaşlarda göremediğimiz ayrıntıları fark etmeye başlıyoruz. Seçmeye başlıyoruz. Meyve seçer gibi insan seçiyoruz. Bu pek mantıksız görünmüyor.

Adsız dedi ki...

Benim de gelmiyor konusmak ya :( ama ısrarla soruyor :) hatta bazıları sicilim, soyagacımı öğrenmek için çılgınlar gibi bir çaba gösteriyor :)

Adsız dedi ki...

Gitmek, gidebilmek, ne güzel ... Allah hepimize nasip etsin (:

Delibu! dedi ki...

Must;
Bu tespitte pek haklısınız. Hakikaten seçiyorum/z.

İsterenklihayat;
Bazen oluyor öyle, dinleyeni yok heralde dinliyorum ben de :)

Zedka;
Nisa'cık senin de en hayırlı yere gitmelerin olur inşAllah, senin otobüs maceralarını okuruz :)

İçtenlikle.

feyza dedi ki...

ya ne güzel ben bu sene 22 olucam hala otobüsle yolculuk etmedim tabiki ailemle kendi arabamızdaki yolculuğun konforunu hiç bişeye değişmem ama otobüsle yolculuğuda merak ediyorum işte

Delibu! dedi ki...

Feyza;
Tabi ki rahat rahat yolculuk başka yahu! :)
Ama otobüsü de bir tecrübe et, bakalım senin arkadaşın nasıl olacak :)

Sevgiler.

Zeynebi dedi ki...

Benim yol ark genelde kulaklarında kulaklık oluyor..Benimde elimde kitap ama pek konuşmayı seven biri değilim zaten ama hoşsohbet insanlarda olabiliyor bazen ..Belki bir gün beraber yolculuk yapmak nasib olur:)Bu arada ilgilenirsen seni mimledim ve cevaplarını çok merak ettiğim kişilerdensin:)

Delibu! dedi ki...

Evet o hoşsohbetlerin hatırına ya her şey :) Rabb'im bize de hoş sohbet olup O'nu en güzel şekilde anlatabilmeyi nasip etsin inşAllah.

Zeynep'cik ben mim cevaplamıyorum artık ama biliyor musun bugünlerde buna benzer mutluluk sebebi gibi bir post hazırlmayı düşünüyordım. Mim gibi olmaz, hem senin merak ediyorum demenin hatırına olur, güzel olur inşAllah.

İçtenlikle.